Aanklooien, klapzoenen, huppelen, liefhebben?
Sluit zacht je ogen, gebruik je verlangende verbeelding.
Fantaseer een bijpassend plaatje en voel.
Neem dit gevoel vandaag met je mee.
Als een geplette zeester hap ik onbeweeglijk naar zuurstof.
Mijn klamme lijf voelt als een voor eeuwig opgepookte houtkachel.
Frisse lakens en een flufje wind bieden een flintertje temperatuurschommeling.
De enige hunkering die ik voel gaan naar druipende waterijsjes.
Met kauwkleffe gespleten houtstokjes.
Ik vind het leuk mijn schrijfwerk met je te delen. Dit doe ik zo af en toe. Als er nieuwe kaarten zijn. Of als er iets borrelt en mij iets van het hart mag. Om met jou aandacht te geven aan wat er toe doet. Aan liefdevolle, spraakmakende, sappige, goedgelukte momenten. En zeker ook aan zorgzame, verdrietige, aandachtvragende momenten. Alles wat bij het leven hoort. Kleine, hoppa-recht-uit-mijn-hart stukjes schrijfwerk. Wil je deze lezen, dan kun je hieronder inschrijven.